Op ontdekkingstocht door het (stads)landschap van de toekomst
Waar de Groninger ontdekkingsreiziger Abel Tasman in 1642 vanuit Batavia vertrok naar het verre Zuydtland, gaan wij op ontdekkingstocht in onze achtertuin. Tasman komt thuis. Hij aanschouwt een landschap in transitie, dat in niets meer lijkt op het land dat hij ooit verliet. Sterker: het zal de komende jaren nog verder veranderen. In twee pre-expedities tasten we ons mogelijke voorland af. Ga mee en ontdek hoe de stad van morgen eruit zou kunnen zien. Maar ook wat we kunnen leren van het heden en het verleden.
Expeditie 1: Het water onder je voeten
Zoals de Nijl de Egyptenaren voortbracht, zo maakte de A de Groningers. De rivier zorgde voor rijkdom, welvaart en cultuur. Niet voor niets wordt ze geëerd in de namen van straten en gebouwen. Denk aan de Hoge der A, de Astraat en de Der Aa-kerk. Maar er is wat aan de hand. Na de oorlog keerden we het water de rug toe. Grachten, diepen en havens werden gedempt of in buizen onder de grond verstopt. En dat wreekt zich nu. Bij hevige regenval kan de stad haar water niet kwijt; bij hitte zijn er te weinig verkoelende elementen. Gelukkig zien we het licht. Stukje bij beetje herstellen we onze relatie met het water en de natuur. Delen van de oude rivier de Hunze worden weer aaneengeschakeld. Ook de Drentsche Aa is op veel plekken al in oude luister hersteld.
Tijdens deze ontdekkingstocht neemt ontdekkingsreiziger van het alledaagse Bram Esser je mee door de stad. Je hoort en beleeft wat er allemaal onder je voeten stroomt, beweegt of gekabbeld heeft. We gaan samen op zoek naar middeleeuwse putten, oude rivierbeddingen en quarantaineschepen. En we onthullen dat Groningen tegenwoordig eigenlijk aan de Rijn ligt, in plaats van aan de A.
In deze expeditie ga je in je eentje op pad.
Locatie:
Het beginpunt bevindt zich op het grasveld achter de Minerva Academie.
Credits
Expeditieleider| Bram Esser
Credits foto | Nienke Maat
Credits project | Bram Esser, Alexander Weeber